امیرالمومنین

نهج البلاغه / خطبه ی پنجم

(پس از وفات پیامبر "اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم" و ماجرای سقیفه، عباس و ابوسفیان، پیشنهاد خلافت داده که با امام "علیه السلام" بیعت کنند)

فلسفه ی سکوت

در شرائطی قرار دارم که اگر سخن بگویم، می گویند بر حکومت حریص است،  و اگر خاموش باشم، می گویند:

از مرگ ترسید!!هرگز! من و ترس از مرگ؟! چس از آن همه جنگ و حوادث ناگوار؟!

سوگند به خدا، انس و علاقه فرزند ابی طالب به مرگ در راه خدا، از علاقه ی طفل به پستان مادر بیشتر است!

این که سکوت برگزیدم، از علوم و حوادث پنهانی آگاهی دارم که اگر باز گویم مضطرب می گردید، چون لرزیدن ریسمان در چاه های عمیق!.

°°°°°بی سبب نیست

که از شام به عراق آمده اید°°°°°


حضرت عمه سادات ؛

برادر دارد


و شما کمتر از آنید که

""""حسین""""

تیغ کشد

و

** علمدار** علم بردارد




ما جوانان بنی فاطمیه اربابیم


بی حیا !!

عمه ما ،،،مالک اشتر دارد


 ایل ما ایل عجم هاست


که یک کودک ما


جگری با جگر شیر برابر دارد



 اینکه ما دست به شمشیر

و

زره استادیم


سبب این است که این طایفه

رهبر دارد


نه عراق و نه سوریه


خیالت راااااااااحت


کشور ضامن آهوست

بزرگتر دارد


 وای اگر گرد و غباری به حرم بنشیند


تیغ ما شوق به انداختن سر دارد


باید این شهر به آرامش خود

برگردد

که شب جمعه حرم روضه مادر دارد

آخرین شبهاست کم کم رفع زحمت میکنیم
جیبمان خالیست احساس خجالت میکنیم
بین مسجد بیشتر باخود تعلق میبریم
حق صاحبخانه را کمتر رعایت میکنیم
هرچه روزی میدهی خرج معاصی میشود
ما فقط سواستفاده از رفاقت میکنیم
بیشتر دارد اجل سربه جوانان میزند
پس چرا ما اینقدر داریم غفلت میکنیم؟
کار دنیارا ببین که متهم شاکی شده
جای تو ما دائما از تو شکایت میکنیم
 سهم ما از قال صادق ها به این و آن رسید
وقت منبرهم فقط داریم صحبت میکنیم
ذره ای دربندگی سختی نمیبینیم ما
روز و شب جای ریاضت استراحت میکنیم
نهی از منکر نکردن معنی اش این میشود
از فساد و بی حیایی ها حمایت میکنیم
تو اگر مارا در این یک ماه دعوت میکنی
ماتورا ماه غم ارباب دعوت میکنیم
عمر ما موقوفه عشق حسین و کربلاست
هرچه را داریم یکجا خرج هیئت میکنیم
خاک خاک کربلا باشد غذاهم میشود
روزه را افطار با یک ذره تربت میکنیم
از حرم تا قتلگه زینب تماما پیرشد
گریه بر خم بودن آن قد و قامت میکنیم

شعر حاج منصور
در شب بيست و هفتم ماه رمضان

گوئیا هیچ کسی طالب دیدار تو نیست....

اصلا انگار کسی عاشق و بیمار تو نیست...

همه مشغول خودو کار خودو یار خودنند....

مدعی هست فراوان و کسی یار تو نیست...

نهج البلاغه / خطبه ی 167   

  (سخنرانی امام علی (علیه السلام) در آغاز خلافت در سال 35 هجری، نوشتند که نخستین سخنرانی آن حضرت است)

ویژگی های قران

همانا خداوند بزرگ کتابی هدایتگر فرستاد، نیکی و بدی، خیر و شر را آشکارا در آن بیان فرمود. پس راه نیکی در پیش گیرید، که هدایت شوید، و از شر و بدی پرهیز کنید تا در راه راست قرار گیرید.

واجبات! واجبات! در انجام واجبات کوتاهی نکنید تا شما را به بهشت رساند، همانا خداوند چیز هایی را حرام کرده که ناشناخته نیست، و چیز هایی را حلال کرده که از عیب خالی است، و در این میان حرمت مسلمان را بر هر حرمتی برتری بخشید و حفظ حقوق مسلمانان را به وسیله ی اخلاص و توحید استوار کرد

نهج البلاغه / خطبه ی 199:

ره آورد نماز

مردم! (خواندن و اقامه ی) نماز را بر عهده گیرید، و آن را حفظ کنید، زیاد نماز بخوانید، و با نماز خود را به خدا نزدیک کنید. "نماز دستوری است که در وقت های خاص بر مومنان واجب گردیده است "

آیا به پاسخ دوزخیان گوش فرا نمیدهید، آن هنگام که از آن ها پرسیدند:

چه چیز شما را به دوزخ کشانده است؟گفتند:"ما از نماز گزاران نبودیم" همانا نماز، گناهان را چونان برگ های پاییزی فرو می ریزد، و غُل و زنجیر گناهان را از گردن ها می گشاید، پیامبر اسلام(اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم) نماز را به چشمه ی آب گرمی که بر درِ سرای مردی جریان داشته باشد، تشبیه کرد،اگر روزی پنج بار خود را در آن شست و شو دهد ، هرگز چرک و آلودگی در بدن او نماند.همانا کسانی از مومنان حق نماز را شناختند که زیور دنیا از نماز بازشان ندارد،و روشنایی چشمشان یعنی اموال و فرزندان  مانع نمازشان نشود.

خدای سبحان می فرماید:"مردانی هستند که تجارت و خرید و فروش، آنان را از یاد خدا، و برپاداشتن نماز، و پرداخت زکات باز نمی دارد"

رسول خدا(اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم) پس از بشارت به بهشت، خود را در نماز خواندن به زحمت می انداخت، زیرا خداوند به او فرمود:"خانواده ی خویش را به نماز فرمان ده و بر انجام آن شکیبا باش" پس پیامبر(اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم) پی در پی خانواده ی خود را به نماز فرمان می داد، و خود نیز در انجام نماز شکیبا بود.

ای حجت یزدان یزدان و ای امیر دوران!

ای موعود انبیا و منجی انسانها!

ای کاش اهل عالم می دانستد که با آمدنت، چه سعادتی به آنان روی می­داد.

ای کاش مسیحیان جهان می­دانستند که مسیح خود دلداده­ی توست و برای ظهورت لحظه شماری می­کند تا از آسمان فرود آید؛ در نماز به تو اقتدا کند و پیروان خویش را به تبعیت از تو فرا خواند که اگر عیسی(ع) مرده ای را زنده می­کرد؛

تو ای مقتدای مسیح، زمین و زمان را، انسان و جهان را زنده خواهی کرد.

ای کاش کلیمیان جهان می­دانستند که نه تنها ید بیضا، عصا و سنگ موسی(ع)، الواح تورات و انگشتر سلیمان که تمام موایث انبیا در نزد توست و همان خضر(ع) که حضرت موسی(ع) مصاحبت با وی را تاب نیاورد، در مقابل تو دست ادب بر سینه می­نهد، به خدمتکاری و همنشینی­ات افتخار می­کند

ای کاش پیروان زرتشت، این معنی را درمی­یافتند که «پندار نیک، گفتار نیک و کردار نیک» تنها و تنها در دروان طلایی ظهور توست که مجال بروز خواهد یافت. تو را یوسف زهرا صدا می­زنند و به یوسف تشبیه می­کنند اگرچه:

                       بالای تخت یوسف کنعان نوشته اند                   هر یوسفی که یوسف زهرا نمی شود

خیلی خوبه حتما بخونید

غروبِ،غروبِ،غروبِ روز دلگیری

دلم غرق پریشانی،هوا هم مثل چشمم سرخ بود و خیس وبارانی.

منو دلتنگی و غربت،دلی غرق پریشانی.

نمی دانستم از کی آمدم بیرون کجا هستم.

نمی شد پیش این مردم نشت و درد دل کرد.

نمی شد قفل غم ها را شکست و درد دل کرد.

که ناگه آمد از نزیکی ام آوای زیبای دل انگیزی.

که گویی بند بر این رشته های پاره می زد.

تو گویی که خدا از عرش بهر هر کسی که گشته آواره می زد.

و یا از بهر هر بیچاره ای می زد.

نمی دانستم از کی آمدم بیرون کجا هستم.

دلم پرغم که ناگه دیدم آن جا را...

ز بس که غرق غم بودم نفهمیدم چگونه

نزدیک حرم بودم و نزدیک اذان بود.

و آوای دل انگیزی که گویی حق از عرش بهر مردم بیچاره می زد

اذان بود و حرم نقاره می زد.

دلم طاقت نیاورد،ایستاده نه،به روی سنگ فرش صحن افتادم.

صدا دادم سلام ای ضامن آهو.

.

.

.

 بقیه ی شعر را در ادامه ی مطلب مشاهده کنید...

خدا...نان شبم رایاعلی کن
همه تاب و تبم رایاعلی کن
در این دنیا وفردای قیامت
 بیا ذکر لبم را یا علی کن
اگر بی اعتبارم دوست دارم
بپایت سرگذارم دوست دارم
 که ایوان طلا باشم بگویم
علی را دوست دارم دوست دارم
 همین که نوکرم الحمد لله
 گدای این درم الحمد لله
همینکه با تمام روسیاهی
محب حیدرم الحمدلله

به به به

.

.

به به به به یه

.

.

.

.
ﻋﻠﯽﻣﺮﺟﺎﻥ
 ﻋﻠﯽ ﺳﺎقی
 ﻋﻠﯽ ﮐﻮﺛﺮ
 ﻋﻠﯽ ﺯﻣﺰﻡ
 ﻋﻠﯽ ﺻﻬﺒﺎ
 ﻋﻠﯽ ﻋﺮﻓﺎﻥ
 ﻋﻠﯽ ﻋﺎﺭﻑ
 ﻋﻠﯽ ﺍﺷﺮﻑ
 ﻋﻠﯽ ﺳﯿﺪ
 ﻋﻠﯽ ﻧﻄﻖ
 ﻋﻠﯽ ﻧﺎﻃﻖ
ﻋﻠﯽ ﻣﻨﻄﻖ
 ﻋﻠﯽ ﮔﻮﯾﺎ

 ﻋﻠﯽ ﻗﺎﻑ
 ﻋﻠﯽ ﻧﻘﻄﻪ
 ﻋﻠﯽ ﻃﺎﻫﺎ
 ﻋﻠﯽ ﺣﺎﻣﯿﻢ
 ﻋﻠﯽ ﻗﺼﺪ
 ﻋﻠﯽ ﻣﻘﺼﺪ
 ﻋﻠﯽ ﻣﻘﺼﻮﺩ
 ﻋﻠﯽ ﻣﻌﻨﺎ
بهﻋﺸﻖ ﺍﻣﯿﺮﺍﻟﻤﺆﻣﻨﯿﻦ بلند صلوات بفرست
قبله یعنی روی ماه شیر مرد
قبله یعنی مرد میدان نبرد
قبله یعنی در نهان آشکار
قبله یعنی شد قرارش بی قرار
قبله یعنی یک ترک در خانه ای
قبله یعنی بی علي ویرانه ای
قبله یعنی تاب گیسوی علی
قبله یعنی خال دلجوی علي
قبله یعنی شیر اما لافتی
قبله یعنی مرتضی باشد خداد
قبله یعنی جلوه ای از روی حق
قبله یعنی صبحدم گرد شفق
قبله یعنی یک موذن در اذان
میکند تفسیر آن پیر مغان
.به خدای منان
به تمام قران
به جلال احمد
به مقام حیدر
به کمال زهرا
به وقار زینب
به شبیر و شبر
به بهشت و کوثر
به قتال حمزه
به نبرد مالک
به صفای سلمان
به خلوص بوذر
به حقیقت دین
به تمام ایمان
به حبیب و میثم
به بلال و قنبر
که علیست والا
که علیست اعلا
که علیست اقا
که علیست بالا
که علیست مولا
که علیست هادی
که علیست رحمت
که علیست سرور
که علیست اول
که علیست آخر
که علیست ظاهر
که علیست باطن
که علیست آدم
که علیست خاتم
به علی ببالم
به علی بنازم
ز علی بخواهم
ز علی بخوانم
ز علی ستانم
که علیست عشقم
که علیست قلبم
که علیست عمرم
که علیست روحم
که علیست دینم
که علیست جانم
گر از او نخوانم
به چه کار آید زبان و دهانم
به فدای حیدر
من و دودمانم
من و خاندانم
من و دوستانم
علی ای صلاتم
علی ای زکاتم
علی ای صیامم
علی ای قیامم
علی ای نیازم
علی ای نمازم
به رخت بخندم
به سویت بپویم
به رهت بمیرم
به غمت بنازم
تویی افتخارم
تویی اعتبارم
ز تو سر بلندم
ز تو سر فرازم
اگرم نخواهی
اگرم نخوانی
به که دل ببازم
به ولایت تو
به محبت تو
ز شرار دوزخ
نبود مرا غم


بلند بگو یا علی.......